REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Gospodarka odpadami w firmie

Sylwia Gortyńska
inforCMS

REKLAMA

REKLAMA

Ochrona środowiska naturalnego dotyczy każdego z nas. Trzeba jednak zauważyć, że to przedsiębiorcy postrzegani są jako ci, którzy najbardziej przyczyniają się do jego zanieczyszczania. Dlatego właśnie na nich ciąży wiele obowiązków związanych z działaniami proekologicznymi, które obejmują m.in. gospodarowanie odpadami.

Stan prawny na 13 maja 2008 r.

REKLAMA

Zasady gospodarowania odpadami

Powstawanie odpadów jest wynikiem funkcjonowania człowieka w środowisku naturalnym. Odpady należy oczywiście w odpowiedni sposób zagospodarować, w tym: redukować powstawanie, planować wykorzystywanie (np. takie przekazywanie innym podmiotom, by w możliwie nieprzetworzony sposób stanowiły surowiec do innej produkcji), stosować recykling, tj. przetworzenie odpadów do ponownego wykorzystania w postaci pierwotnej lub jako inny produkt.

REKLAMA

Generalne wytyczne dotyczące gospodarowania odpadami zawarte są w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 39, poz. 251 z późn. zm.). Jednym z istotniejszych celów przedmiotowej ustawy jest bowiem uregulowanie racjonalnego zagospodarowywania odpadów i powtórnego ich wykorzystania.

Odpady to wszystkie przedmioty oraz substancje stałe, również te niebędące substancje ciekłe, powstałe w wyniku działalności przemysłowej, gospodarczej lub bytowania człowieka i nieprzydatne w miejscu lub czasie, w którym powstały. Odpady klasyfikuje się np. w zależności od źródeł powstawania (przemysłowe, komunalne, czyli powstające w gospodarstwach domowych, i rolne), stopnia uciążliwości bądź stwarzania zagrożeń dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska (grożące zakażeniem, skażeniem, szczególnie szkodliwe dla środowiska), stopnia użyteczności (użytkowe i nieużytkowe) czy stanu skupienia (stałe, ciekłe i gazowe).

Dalszy ciąg materiału pod wideo

REKLAMA

Biorąc pod uwagę kategorie oraz rodzaje odpadów, Minister Środowiska określił w rozporządzeniu z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U. nr 112, poz. 1206) katalog odpadów z podziałem na grupy, podgrupy i rodzaje, uwzględniając źródła powstawania odpadów oraz listę odpadów niebezpiecznych i sposoby klasyfikowania tych odpadów. Natomiast w osobnym rozporządzeniu określił warunki, w których uznaje się, że odpady wymienione na liście odpadów niebezpiecznych nie mają właściwości lub składników powodujących, że stanowią odpady niebezpieczne, a także sposoby ustalenia spełnienia tych warunków (rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 13 maja 2004 r. w sprawie warunków, w których uznaje się, że odpady nie są niebezpieczne - Dz.U. nr 128, poz. 1347).

Wyjaśnijmy także, że zgodnie z ustawą o odpadach przez gospodarkę odpadami należy rozumieć: zbieranie, transport, odzysk i unieszkodliwianie odpadów, w tym również nadzór nad takimi działaniami oraz nad miejscami unieszkodliwiania odpadów. Definicja ta powinna być rozumiana szeroko. Dlatego też zasady gospodarowania dotyczą dużego zakresu i można je już dostrzec na poziomie prewencji. W pierwszej bowiem kolejności ustawa o odpadach wskazuje na konieczność zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczenia ich ilości i negatywnego oddziaływania na środowisko przy wytwarzaniu produktów, podczas i po zakończeniu ich użytkowania. W dalszej kolejności wskazuje na odzysk odpadów, ich unieszkodliwianie, tak aby składowane były tylko te odpady, których unieszkodliwianie w inny sposób nie było możliwe z przyczyn technologicznych lub nieuzasadnione z przyczyn ekologicznych lub ekonomicznych. Odpady powinny być zbierane w sposób selektywny. Innymi słowy powinno się segregować nagromadzone odpady. Co do zasady zakazane jest mieszanie odpadów niebezpiecznych różnych rodzajów oraz mieszania odpadów niebezpiecznych z odpadami innymi niż niebezpieczne. Przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność karną za postępowanie niezgodne z regułami mającymi na celu ochronę środowiska.

PRZYKŁAD

Przedsiębiorca, który miesza oleje odpadowe z innymi odpadami niebezpiecznymi w czasie ich zbierania lub magazynowania, jeżeli poziom zanieczyszczeń w olejach odpadowych przekracza dopuszczalne wartości zgodnie z art. 73 ustawy o odpadach, podlega karze aresztu albo grzywny.

Unieszkodliwianiu poddaje się te odpady, z których uprzednio wysegregowano odpady nadające się do odzysku.

Gospodarowanie odpadami podlega zatem określonym zasadom, a proces gospodarowania odpadami wiąże się z wymogami dotyczącymi uzyskania wielu zezwoleń. Przykładowo, prowadzenie działalności w zakresie zbierania odpadów, w zakresie transportu odpadów co do zasady wymaga uzyskania zezwolenia starosty. Zezwoleń z pewnymi wyjątkami wymaga działalność w zakresie odzysku i unieszkodliwiania odpadów.

ZAPAMIĘTAJ

Kto podejmuje działania powodujące lub mogące powodować powstawanie odpadów, powinien takie działania planować, projektować i prowadzić tak, aby:

1) zapobiegać powstawaniu odpadów lub ograniczać ilość odpadów i ich negatywne oddziaływanie na środowisko przy wytwarzaniu produktów, podczas i po zakończeniu ich użytkowania;

2) zapewniać zgodny z zasadami ochrony środowiska odzysk, jeżeli nie udało się zapobiec powstawaniu odpadów;

3) zapewniać zgodne z zasadami ochrony środowiska unieszkodliwianie odpadów, których powstaniu nie udało się zapobiec lub których nie udało się poddać odzyskowi.

Racjonalna gospodarka odpadami w przedsiębiorstwie powinna zatem opierać się na znalezieniu metod zmniejszających powstawanie ilości odpadów w samym procesie produkcyjnym. Ponadto warto szukać sposobów ograniczających koszty utylizacji odpadów poprzez znalezienie korzystniejszych metod lub miejsc odzysku czy recyklingu.

Obowiązki wytwórców i posiadaczy odpadów

Ustawodawca nakłada obowiązki związane odpowiednim postępowaniem z odpadami na wytwórców i posiadaczy odpadów. I tak wytwórca odpadów1 jest obowiązany do stosowania takich sposobów produkcji lub form usług oraz surowców i materiałów, które zapobiegają powstawaniu odpadów lub pozwalają utrzymać na możliwie najniższym poziomie ich ilość, a także ograniczają negatywne oddziaływanie na środowisko lub zagrożenie życia lub zdrowia ludzi. Wytwórca odpadów może zlecić wykonanie obowiązku gospodarowania odpadami innemu posiadaczowi odpadów. Zatem każdy, kto powoduje powstawanie odpadów, powinien zadbać o to, by powstawało ich jak najmniej. Natomiast postępowanie z odpadami po ich powstaniu można zlecić określonym podmiotom. Ciężko bowiem wyobrazić sobie, że np. każdy przedsiębiorca będzie zajmował się transportem wytworzonych przez niego śmieci do miejsca, gdzie zostaną one zutylizowane.

Pozwolenie na wytwarzanie odpadów

Wytwórca odpadów jest obowiązany do uzyskania pozwolenia na wytwarzanie odpadów, które powstają w związku z eksploatacją instalacji (instalacja to urządzenie lub budowla, którego eksploatacja może powodować emisję), jeżeli wytwarza powyżej 1 Mg odpadów niebezpiecznych rocznie lub powyżej 5000 Mg odpadów innych niż niebezpieczne rocznie (uwzględnia się wszystkie odpady wytwarzane przez danego wytwórcę w danym miejscu). Przy odpadach używa się jednostki Mg - megagram równej tonie. Wymóg uzyskania pozwolenia na wytwarzanie odpadów nie dotyczy wytwórcy odpadów prowadzącego instalację, na której prowadzenie wymagane jest pozwolenie zintegrowane. Ponadto wymóg uzyskania pozwolenia nie dotyczy odpadów komunalnych, odpadów z wypadków, odpadów powstałych w wyniku klęsk żywiołowych oraz odpadów powstałych w wyniku poważnej awarii lub poważnej awarii przemysłowej.

Za wydanie zezwolenia pobierana jest opłata skarbowa w wysokości:

2011 zł - pozwolenie w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej (z wyjątkiem działalności wykonywanej przez mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców);

506 zł - pozwolenie w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej przez mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców.

Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje od wydania pozwolenia - z chwilą złożenia wniosku o wydanie pozwolenia.

Organem ochrony środowiska właściwym do wydania m.in. pozwolenia na wytwarzanie odpadów jest wojewoda w sprawach przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zamkniętych.

Posiadacz odpadów2 jest obowiązany do postępowania z odpadami w sposób zgodny z zasadami gospodarowania odpadami, wymaganiami ochrony środowiska oraz planami gospodarki odpadami. Plany gospodarki odpadami są opracowywane na szczeblu krajowym, wojewódzkim, powiatowym i gminnym. Plany te określają m.in. opis aktualnego stanu gospodarki odpadami, zawierający informacje dotyczące rodzaju, ilości i źródła pochodzenia odpadów, które mają być poddane procesom odzysku lub unieszkodliwiania, wyszczególnienia posiadaczy odpadów prowadzących działalność w zakresie zbierania, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, rozmieszczenia istniejących instalacji do zbierania, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, identyfikacji problemów w zakresie gospodarowania odpadami. Plany zawierają także cele w zakresie gospodarki odpadami z podaniem terminów ich osiągania; prognozowane zmiany w zakresie wytwarzania i gospodarowania odpadami czy też zadania, których realizacja zapewni poprawę sytuacji w zakresie gospodarowania odpadami. Zasadą jest, że plany gospodarki odpadami powinny być opracowywane zgodnie z polityką ekologiczną państwa.

Postępowanie z odpadami:

Zasada podstawowa: odzysk lub unieszkodliwianie w miejscu powstawania odpadów,

a gdy nie jest to możliwe

przekazanie do najbliżej położonych miejsc, w których odpady mogą być poddane odzyskowi lub unieszkodliwione.

Uwaga: przekazanie powinno odbywać się z uwzględnieniem najlepszej techniki lub technologii, która zgodnie z art. 143 ustawy z dnia 21 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 25, poz. 150) uwzględnia w szczególności: stosowanie substancji o małym potencjale zagrożeń; efektywne wytwarzanie oraz wykorzystanie energii; zapewnienie racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz materiałów i paliw; stosowanie technologii bezodpadowych i małoodpadowych oraz możliwość odzysku powstających odpadów; rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji; wykorzystywanie porównywalnych procesów i metod, które zostały skutecznie zastosowane w skali przemysłowej; postęp naukowo-techniczny.

Zanim odpady zostaną odzyskane lub unieszkodliwione mogą być także magazynowane.

W pewnych sytuacjach dopuszcza się także ich składowanie.

Zwróćmy uwagę, że transport odpadów niebezpiecznych z miejsc ich powstania do miejsca odzysku lub unieszkodliwienia powinien odbywać się z zachowaniem przepisów obowiązujących przy transporcie materiałów niebezpiecznych. Składowanie odpadów, jak też ich magazynowanie nie jest pożądane z punktu widzenia ochrony środowiska. Ustawodawca musiał jednak zadecydować, jak należy postępować z m.in. takimi odpadami, których nie da się poddać odzyskowi albo odzysk ma charakter jedynie częściowy, a ich unieszkodliwienie nie następuje od razu. Z tego względu konieczne stało się uregulowanie zarówno sposobów, jak i miejsc, gdzie można składować i magazynować odpady. Składowiskiem odpadów jest obiekt budowlany przeznaczony do składowania odpadów. Zgodnie z art. 50 ust. 1 ustawy o odpadach wyróżnia się trzy typy składowisk odpadów: składowisko odpadów niebezpiecznych, składowisko odpadów obojętnych, składowisko odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne. Warunki, jakie muszą spełniać składowiska odpadów zostały określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 24 marca 2003 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących lokalizacji, budowy, eksploatacji i zamknięcia, jakim powinny odpowiadać poszczególne typy składowisk odpadów (Dz.U. nr 61, poz. 549). Budowa składowiska wymaga pozwolenia na budowę. Budowa składowiska odpadów musi być określona w wojewódzkim planie gospodarki odpadami. Natomiast pozwolenie na użytkowanie składowiska odpadów może być wydane po zatwierdzeniu instrukcji eksploatacji składowiska odpadów oraz po przeprowadzeniu kontroli przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.

Z kolei przez magazynowanie odpadów rozumie się czasowe przetrzymywanie lub gromadzenie odpadów przed ich transportem, odzyskiem lub unieszkodliwianiem. Magazynowanie ma zatem charakter czasowy i ta faza gospodarowania poprzedza ostateczne zagospodarowanie odpadów (odzysk lub unieszkodliwianie) lub też następną fazę przejściową, prowadzącą wprawdzie do ostatecznego zagospodarowania odpadów, jaką jest ich transport do miejsca unieszkodliwiania lub odzysku.

Zgodnie z art. 63 ust.1 ustawy o odpadach magazynowanie może odbywać się wyłącznie na terenie, do którego posiadacz odpadów ma tytuł prawny. Ze względu na to, że magazynowanie jest tylko fazą przejściową, ustawodawca nie stawia takich rygorystycznych wymogów jak w przypadku składowania odpadów. Miejsce magazynowania odpadów nie wymaga, tak jak miejsce składowania odpadów, wyznaczenia w trybie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym.

ZAPAMIĘTAJ

Odpady przeznaczone do składowania mogą być magazynowane jedynie w celu zebrania odpowiedniej ilości tych odpadów do transportu na składowisko odpadów, nie dłużej jednak niż przez okres 1 roku.

Określenie miejsca i sposobu magazynowania odpadów następuje w:

• pozwoleniu zintegrowanym, o którym mowa w przepisach o ochronie środowiska; pozwolenia zintegrowanego wymaga prowadzenie instalacji, której funkcjonowanie, ze względu na rodzaj i skalę prowadzonej w niej działalności, może powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości;

• pozwoleniu na wytwarzanie odpadów, o którym mowa w art. 17 ust. 2 ustawy o odpadach;

• decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o odpadach; do uzyskania takiej decyzji jest zobowiązany wytwórca, jeżeli wytwarza odpady niebezpieczne w ilości powyżej 0,1 Mg rocznie;

• informacji o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o odpadach; informację przedstawia wytwórca, jeżeli wytwarza odpady niebezpieczne w ilości do 0,1 Mg rocznie albo powyżej 5 Mg rocznie odpadów innych niż niebezpieczne;

• zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o odpadach;

• zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o odpadach;

• zgłoszeniu do rejestru, o którym mowa w art. 33 ust. 5 ustawy o odpadach; posiadacz odpadów lub prowadzący działalność w zakresie transportu odpadów, który jest zwolniony z obowiązku uzyskiwania zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, ma obowiązek zgłoszenia do rejestru prowadzonego przez starostę właściwego ze względu na miejsce prowadzenia zbierania, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, a w przypadku transportu odpadów - przez starostę właściwego ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania prowadzącego działalność w zakresie transportu odpadów.

Obowiązki przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami

Szczególne obowiązki dotyczące gospodarowania odpadami nakładane są na przedsiębiorców, wprowadzających na terytorium kraju produkty w opakowaniach określonego rodzaju, a także przedsiębiorców, którzy pakują produkty wytworzone przez innego przedsiębiorcę i wprowadzają je na rynek krajowy3. Obowiązki te wynikają z ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i depozytowej (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 90, poz. 607 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o obowiązkach przedsiębiorców.

ZAPAMIĘTAJ

Podstawowym obowiązkiem przedsiębiorców na gruncie ustawy o obowiązkach przedsiębiorców jest osiąganie określonych prawnie poziomów odzysku - w tym recyklingu - wprowadzanych do obrotu opakowań i produktów, których dotyczy ustawa. W sytuacji nieosiągnięcia odpowiednich poziomów odzysku i recyklingu przedsiębiorcy są zobowiązani do ponoszenia opłaty produktowej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 przedmiotowej ustawy przedsiębiorcy są obowiązani do złożenia sprawozdania rocznego, zawierającego informacje o:

• nazwie i siedzibie lub imieniu i nazwisku oraz adresie przedsiębiorcy;

• odpowiednio masie lub ilości opakowań, wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, w których wprowadził na rynek krajowy produkty, lub wprowadzonych na rynek krajowy produktów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, z podziałem na poszczególne ich rodzaje;

• odpowiednio masie lub ilości opakowań, wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, w których przedsiębiorcy wprowadzili na rynek krajowy produkty, lub wprowadzonych na rynek krajowy przez przedsiębiorców produktów, wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, z podziałem na poszczególne ich rodzaje;

• osiągniętych poziomach odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych, z podziałem na poszczególne ich rodzaje.

Sprawozdania te składane są według wzoru określonego w rozporządzeniu Ministra Środowiska z 14 listopada 2006 r. w sprawie wzoru sprawozdania o wielkościach wprowadzonych na rynek krajowy opakowań i produktów, osiągniętych wielkościach odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych oraz wpływach z opłat produktowych (Dz.U. nr 220, poz. 1611).

Przedsiębiorcy objęci zakresem podmiotowym ustawy są ponadto zobowiązani do prowadzenia ewidencji dodatkowej, dotyczącej ilości wprowadzanych do obrotu opakowań i produktów objętych ustawą, jak również osiąganych poziomów recyklingu i odzysku.

Jak już wspominaliśmy przedsiębiorca, który nie osiągnął odpowiedniego poziomu odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych jest zobowiązany do uiszczenia opłaty produktowej. Opłatę produktową oblicza się jako iloczyn stawki opłaty i różnicy pomiędzy wymaganym a osiągniętym poziomem odzysku (recyklingu) przeliczonej na wielkość wyrażoną w masie albo ilości produktów lub opakowań, z wyłączeniem przedsiębiorcy wprowadzającego na rynek krajowy akumulatory kwasowo-ołowiowe. Obecnie obowiązujące maksymalne stawki opłat produktowych określone są w obwieszczeniu Ministra Środowiska z dnia 22 sierpnia 2007 r. w sprawie maksymalnych stawek opłat produktowych na rok 2008 (M.P. nr 54, poz. 619).

PRZYKŁAD

Maksymalna stawka opłat produktowych na 2008 r. wynosi 4,10 zł za kg opakowań z tworzyw sztucznych, zatem za 100 kg opakowań stawka ta wyniesie 410 zł.

Obowiązki podobne rodzajowo do powyżej wskazanych obciążają przedsiębiorców wprowadzających sprzęt na gruncie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz.U. nr 180, poz. 1495), zwanej dalej ustawą o zużytym sprzęcie. Ich podstawowym obowiązkiem jest osiągnięcie odpowiednich poziomów odzysku, w szczególności recyklingu zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Jeżeli poziomy te nie zostaną osiągnięte, wówczas na wprowadzających sprzęt ciąży obowiązek ponoszenia opłaty produktowej.

Spoczywają na nich także pewne obowiązki dodatkowe dotyczące sprawozdawczości. Zgodnie z art. 24 ustawy o zużytym sprzęcie wprowadzający sprzęt jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym nastąpiło wprowadzenie sprzętu, sprawozdania o ilości i masie wprowadzonego sprzętu, z podziałem na grupy i rodzaje sprzętu, określone w załączniku nr 1 do ustawy, z wyszczególnieniem danych o rodzaju i masie baterii i akumulatorów stosowanych na potrzeby działania sprzętu. W przypadku zakończenia działalności, wprowadzający sprzęt składa takie sprawozdanie, w terminie 7 dni od dnia trwałego zaprzestania wykonywania tej działalności.

Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska:

• do 30. dnia miesiąca następującego po kwartale - sprawozdania o masie zużytego sprzętu zebranego, poddanego przetwarzaniu, odzyskowi, w tym recyklingowi, oraz unieszkodliwianiu;

• do 31. marca po roku, w którym nastąpiło zebranie lub odzysk, w tym recykling, zużytego sprzętu - sprawozdania o osiągniętych poziomach zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu.

Ponadto wprowadzający sprzęt zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o zużytym sprzęcie są zobowiązani do prowadzenia dodatkowej ewidencji obejmującej informacje dotyczące ilości i masy wprowadzonego sprzętu.

Sposoby realizacji obowiązków przez przedsiębiorców

Wywiązywanie się przez przedsiębiorców z obowiązków uzyskania określonych poziomów odzysku, a w szczególności recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych albo zużytego sprzętu elektronicznego i elektrycznego oraz ponoszenia opłat produktowych w sytuacji nieosiągnięcia minimalnych ustawowych poziomów, może być efektem ich własnych działań lub skorzystania z usług specjalnie w tym celu powoływanych organizacji odzysku4. Z kolei przedsiębiorca lub organizacja odzysku może zlecić wykonanie poszczególnych czynności związanych z odzyskiem lub recyklingiem osobom trzecim - posiadaczom odpadów spełniającym wymogi wynikające z ustawy o odpadach.

Sposoby wywiązania się przez przedsiębiorcę z ustawowo nałożonych na niego obowiązków:

• podejmowanie wszelkich działań samodzielnie,

• przeniesienie określonych obowiązków ustawowych na wyspecjalizowany podmiot, jakim jest organizacja odzysku,

• zlecenie wykonania części albo całości czynności podmiotom trzecim zajmującym się odzyskiem i recyklingiem.

Zakres obowiązków, które mogą być przedmiotem przeniesienia na organizację odzysku, jest bardzo szeroki. Chodzi bowiem o następujące obowiązki:

• osiągania odpowiednich poziomów odzysku, w tym recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych, zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego,

• uiszczania opłaty produktowej w sytuacji nieosiągnięcia odpowiednich poziomów odzysku, w tym recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych, zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego,

• w zakresie składania sprawozdań wymaganych ustawami,

• w zakresie prowadzenia ewidencji wymaganych ustawami.

Dodatkowo w odniesieniu do wprowadzających sprzęt na gruncie ustawy o zużytym sprzęcie, który ma zawartą umowę z organizacją odzysku, unikają oni obowiązku ustanowienia zabezpieczenia finansowego. Zgodnie z art. 18 ustawy o zużytym sprzęcie, wprowadzający sprzęt w przypadku:

1) niezawarcia umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego,

2) wygaśnięcia lub rozwiązania umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego,

3) otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego

- jest obowiązany do wniesienia zabezpieczenia finansowego na dany rok kalendarzowy, przeznaczonego na sfinansowanie zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, powstałego z tego samego rodzaju sprzętu, określonego w załączniku nr 1 do tej ustawy, który został przez niego wprowadzony. Wysokość takiego zabezpieczenia finansowego oblicza się jako iloczyn stawki opłaty produktowej dotyczącej recyklingu zużytego sprzętu oraz masy sprzętu.

Wspomniane zabezpieczenie finansowe może mieć formę:

1) depozytu wpłacanego na odrębny rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;

2) umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wprowadzającego sprzęt za niewykonanie obowiązku zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu oraz złożenia polisy lub innego dokumentu potwierdzającego zawarcie tej umowy do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;

3) gwarancji bankowej złożonej do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

W przypadku wnoszenia zabezpieczenia finansowego w formie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej lub gwarancji bankowej, gwarantem może być wyłącznie instytucja finansowa upoważniona do gwarantowania długu celnego.

ZAPAMIĘTAJ

Każdy przedsiębiorca sam podejmuje decyzję, czy podpisać umowę z organizacją odzysku, która pobiera za przejęcie określonych obowiązków stosowne opłaty. Przy obliczaniu korzyści należy wysokość opłat związanych z usługami świadczonymi przez organizacje odzysku porównać z kosztami, jakie przedsiębiorca poniósłby, gdyby poszczególne czynności wykonywał sam.

SYLWIA GORTYŃSKA

 

 


1 Wytwórca odpadów to każdy, którego działalność lub bytowanie powoduje powstawanie odpadów, oraz każdy, kto przeprowadza wstępne przetwarzanie, mieszanie lub inne działania powodujące zmianę charakteru lub składu tych odpadów. Wytwórcą odpadów powstających w wyniku świadczenia usług w zakresie budowy, rozbiórki, remontu obiektów, czyszczenia zbiorników lub urządzeń oraz sprzątania, konserwacji i napraw jest podmiot, który świadczy usługę, chyba że umowa o świadczenie usługi stanowi inaczej.

2 Posiadacz odpadów to każdy, kto faktycznie włada odpadami (wytwórca odpadów, inna osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna), z wyłączeniem prowadzących działalność w zakresie transportu odpadów; domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości.

3 Przez przedsiębiorcę wprowadzającego na rynek krajowy produkty w opakowaniach wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy rozumie się także:

• przedsiębiorcę prowadzącego jednostkę lub jednostki handlu detalicznego o powierzchni handlowej powyżej 500 m2, sprzedającego produkty tam pakowane;

• przedsiębiorcę prowadzącego więcej niż jedną jednostkę handlu detalicznego o łącznej powierzchni handlowej powyżej 5000 m2, bez względu na powierzchnię pojedynczej jednostki, sprzedającego produkty w tych jednostkach pakowane.

4 Organizacją odzysku jest spółka akcyjna, której przedmiotem działania jest wyłącznie organizowanie, zarządzanie lub prowadzenie przedsięwzięć związanych z odzyskiem, a w szczególności z recyklingiem odpadów, a także edukacja ekologiczna. Firma organizacji zawiera oznaczenie „organizacja odzysku”.

Autopromocja

REKLAMA

Czy ten artykuł był przydatny?
tak
nie
Dziękujemy za powiadomienie - zapraszamy do subskrybcji naszego newslettera
Jeśli nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania w tym artykule, powiedz jak możemy to poprawić.
UWAGA: Ten formularz nie służy wysyłaniu zgłoszeń . Wykorzystamy go aby poprawić artykuł.
Jeśli masz dodatkowe pytania prosimy o kontakt

REKLAMA

Komentarze(0)

Pokaż:

Uwaga, Twój komentarz może pojawić się z opóźnieniem do 10 minut. Zanim dodasz komentarz -zapoznaj się z zasadami komentowania artykułów.
    QR Code
    Moja firma
    Zapisz się na newsletter
    Zobacz przykładowy newsletter
    Zapisz się
    Wpisz poprawny e-mail
    Informacja o zaległości w ZUS na 0,01 zł wysyłana jest listem poleconym, a najwięksi gracze nie płacą milionowych zadłużeń

    Zadłużenie aktywnych płatników w ZUS rośnie. Rekordzista wśród aktywnych płatników jest zadłużony na ponad 822 mln zł. Czy ZUS może sam zmieniać przepisy? 

    Według danych udostępnionych przez ZUS, na koniec 2023 roku maksymalna kwota zadłużenia aktywnego płatnika wyniosła przeszło 822 mln zł. Rok wcześniej była o 3,5 mln zł mniejsza. Wśród komentujących te dane ekspertów nie brakuje opinii, że dopuszczenie do takiej sytuacji jest skandalem. Z kolei Zakład przekonuje, że sam nie może zmieniać przepisów. Jednak według znawców tematu, ZUS ma odpowiednie narzędzia do ściągania należności i nawet niewielkie kwoty są skutecznie egzekwowane od przedsiębiorców. Do tego po danych widać, że średnie zadłużenie aktywnych płatników wzrosło rok do roku o ponad 3 tys. zł, tj. do wartości blisko 31 tys. zł.

    Czy trzeba płacić ZUS gdy działalność gospodarczą się zawiesi, czy przerwę w biznesie można zrobić tylko raz w roku czy wiele razy

    Działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG można zawiesić pod warunkiem, że nie zatrudnia się pracowników. Dlatego co do zasady nie trzeba dodatkowo załatwiać formalności w ZUS.

    Przestępstwa finansowe. Zorganizowane grupy zajmują się praniem brudnych pieniędzy i korumpowaniem urzędników: co trzeba wiedzieć

    Korupcja, pranie pieniędzy, wyłudzenia, ataki hakerskie – to realne zagrożenia XXI wieku. Obecnie przestępczość finansowa, cyberprzestępczość oraz nowoczesne technologie są mocno ze sobą związane.

    Jak jeździć ekologicznie i oszczędnie. Pięć zasad sprawdzonych w praktyce i zalecanych każdej firmie transportowej

    W dobie rosnących kosztów firm transportowych i spowolnienia gospodarczego ekonomiczna jazda przestała być zjawiskiem sporadycznym, a stała się koniecznością i jednym ze sposobów na redukcję wydatków. Jakie są więc najważniejsze zasady ekonomicznej jazdy? 

    REKLAMA

    Zboża ozime wiosną - jak nawozić dolistnie. 5 kluczowych wskazówek

    Jedną z najefektywniejszych form pielęgnacji (dokarmiania) zbóż ozimych wiosną jest nawożenie dolistne. Dobrze przemyślane działania agrotechniczne wraz z odpowiednim wyborem samego nawozu to korzyść dla roślin, a przede wszystkim dla rolnika. 

    Wakacje składkowe – zmiany w projekcie nowelizacji

    Na stronie Rządowego Centrum Legislacji (RCL) została opublikowana nowa wersja projektu nowelizacji ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, która wprowadza tzw. wakacje składkowe. Przewiduje ona m.in. zmiany w zakresie podmiotów uprawnionych do takiej ulgi.

    Firma, która dopuściła do wycieku danych jej klientów traci renomę a także chętnych na zakup jej produktów

    Firmy pracują nad rozwojem marki i jej rozpoznawalnością wiele lat, po czym jedno fatalne zdarzenia burzy cały ten wysiłek. Takim incydentem w naszych czasach jest przede wszystkim wyciek danych klientów. Straconej w ten sposób reputacji marka nie jest w stanie odbudować.

    Zdaniem ZUS należy opłacać składki od wynagrodzenia wspólnika sp. z o.o. za czynności wykonywane na rzecz spółki

    ZUS w swoich najnowszych interpretacjach stwierdził, że wspólnik sp. z o.o., który za czynności wykonywane na rzecz spółki (tj. czynności określone w umowie spółki), bez zawierania ze spółką odrębnej umowy cywilnoprawnej otrzymuje wynagrodzenie, będzie objęty ubezpieczeniami społecznymi z tego tytułu jako zleceniobiorca.

    REKLAMA

    ARiMR - ostatnie 2 dni na wnioski o dofinansowanie ubezpieczenia zwierząt!

    Zostały ostatnie 2 dni dla rolników na złożenie wniosków o zwrot części kosztów ubezpieczenia zwierząt. Kto może złożyć wniosek o dofinansowanie?

    AI Act zatwierdzony. Kiedy wejdzie w życie? 5 wniosków, które są szczególnie ważne dla firm z sektora biomedycznego

    Znamy już finalny, zaakceptowany przez państwa członkowskie draft AI Act – unijnej ustawy o Sztucznej Inteligencji. Jaki wpływ wywrze ona na działalność firm z sektora biomedycznego? Prezentujemy 5 najważniejszych wniosków. 

    REKLAMA