Upadłość konsumencka - vademecum

Niewypłacalność mimo majątku

Upadłość konsumencka obowiązuje w prawie polskim na mocy wprowadzonej w życie 31 marca 2009 r. ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze oraz Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. To potoczne określenie upadłości zadeklarowanej przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Upadłość konsumencka powiązana jest najczęściej ze zjawiskiem tzw. przekredytowania, czyli zaciągnięcia zbyt dużej liczby kredytów oraz pożyczek i problemów z terminową spłatą ich rat. Upadłość ta prowadzić może w perspektywie długoterminowej do umorzenia zobowiązań dłużnika (m.in. kredytów, pożyczek), o ile niewypłacalność posiadała charakter niezawiniony, a dłużnik spełnił wymagania nałożone na niego podczas rozprawy o stwierdzeniu upadłości oraz posiadał majątek wystarczający na pokrycie kosztów postępowania sądowego oraz kosztów pracy syndyka. Znaczy to, że z prawa do ogłoszenia upadłości nie skorzystają osoby nie posiadające majątku mogącego podlegać spieniężeniu oraz te, których niewypłacalność jest skutkiem winy dłużnika, a nie niezależnych od niego okoliczności.

Prawo do stwierdzenia upadłości zarezerwowane jest więc dla osób dotkniętych nadzwyczajnymi zdarzeniami losowymi, jak choroby, utrata pracy czy wypadki, których wystąpienie w niekorzystny sposób wpłynęło na sytuację finansową dłużnika i uniemożliwiło dokonania terminowej spłaty jego wymagalnych zobowiązań, czyli zarówno np. czynszu i opłat za media, jak i rat kredytów, pożyczek oraz kart kredytowych.

Polecamy: serwis Konsument i umowy

Procedura upadłościowa

Pierwszym krokiem na drodze ku ogłoszeniu upadłości konsumenckiej jest wniosek składany w wydziale gospodarczym sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania. Wniosek ten poza wskazaniem wymienionych powyżej  okoliczności uzasadniających, zawierać powinien także sporządzony zgodnie z cenami rynkowymi aktualny wykaz majątku dłużnika. W składzie masy upadłościowej uwzględnić należy cały majątek dłużnika (oraz majątek wspólny z małżonkiem) mogący podlegać egzekucji, w tym: nieruchomości, samochody, sprzęt AGD-RTV, biżuterię czy dzieła sztuki oraz metale szlachetne. Poza składnikami masy, wniosek zawierać powinien oświadczenie o prawdziwości zawartych w nim danych oraz udokumentowany:

•  spis wierzycieli oraz wysokość poszczególnych wierzytelności,
•  wykaz tytułów egzekucyjnych i zajęć wobec dłużnika,
•  rejestr spłat wierzytelności dokonywanych na przestrzeni ostatnich 6 miesięcy,
•  wykaz ewentualnych dłużników osoby składającej wniosek.